Tot midden vorige eeuw gooiden de mensen voorwerpen niet snel weg. Pas wanneer iets volledig versleten was, werd nagedacht over vervanging. Sommige objecten kregen echter een tweede leven. Een klompbakje uit de Collectie Bulskampveld is daar een mooi voorbeeld van.
Een versleten klomp werd gebruikt als bakje voor boorijzers. Collectie Bulskampveld, inventarisnummer AV0070.
Tot de jaren 1950 had bijna iedereen een paar klompen. Een klompenmaker sneed dit schoeisel uit een stuk populieren- of wilgenhout. De klompenmakerij beleefde een hoogtepunt in de 19de en de eerste helft van de 20ste eeuw. In elk dorp woonde wel één of meerdere klompenmakers. Oorspronkelijk werden klompen volledig met de hand gemaakt. Later namen gespecialiseerde machines het werk grotendeels over. Voornamelijk boeren en arbeiders droegen klompen. Na de Tweede Wereldoorlog werden ze massaal vervangen door ander schoeisel.
Klompen hebben vaak een lederen wreefband om het draagcomfort te verhogen. Collectie Bulskampveld, inventarisnummer 962.
Een versleten of beschadigde klomp werd niet vlug weggegooid. In vele werkplaatsen van houtbewerkers kreeg het een tweede leven. De oude klomp diende als bakje om boren of kloppers in te leggen. Vaak vastgemaakt aan de werkbank om deze vlot ter hand te kunnen nemen. De Collectie Bulskampveld bevat verschillende afgedankte klompen die als gereedschapsbakje dienden. Een kuiper gebruikte dit exemplaar, een platte linkerklomp, om boorijzers voor omslagboren in op te bergen.
Werkbank van een kuiper in de vroegere opstelling van het Provinciaal Museum Bulskampveld, Beernem, 2001. Collectie Provincie West-Vlaanderen.
