Mollenklem

Het milieu van de mol

Mollen komen voor op verschillende plaatsen: weilanden, bossen, tuinen, boomgaarden… De mol leeft solitair in een afgebakend gebied waar hij onder de grond een gangenstelsel graaft. Het zijn de diepe gangen die hij maakt die zorgen voor de bekende molshopen. De gangen kunnen tot 60 cm diep worden gegraven, afhankelijk van de grondsoort en het grondwaterniveau. De mol is een insecteneter maar ook spinnen, regenwormen en zelfs slakken staan op het menu. Een mol kan ook positief zijn voor de tuin: de mollengangen verluchten de grond en zorgen voor een betere drainage. De mol eet bovendien veel insecten die normaal de wortels van sierplanten of gras af eten zoals engerlingen en larven van taxuskevers.

... of bestrijden?

De meeste drastische molsbestrijding is echter hem vangen (doden) met een mollenklem. Mollen behoren tot de categorie van beschermde diersoorten maar voor het wegvangen is een uitzondering gemaakt t.a.v. de mol, de bosmuis en de veldmuis. Mollenklemmen zijn in België en Nederland dus niet verboden en kunnen gebruikt worden indien absoluut noodzakelijk. Mollen vangen met een mollenklem is evenwel niet vanzelfsprekend en vraagt wat oefening. Klemmen bestaan uit een metalen beugel die met behulp van een veer is gespannen en vastgehouden wordt door een vergrendeling. Eventueel kan een stukje lokaas op de beugel worden gelegd.

Bij beweging van de klem wordt de vergrendeling ongedaan gemaakt en slaat de beugel toe zodat het ongedierte tussen de beugel gekneld zit. Dit gaat zo snel dat het dier zijn nek of rug breekt en meteen dood is. De mollenklem is in die zin speciaal dat ze opgespannen in een mollenpijp wordt opgesteld. Bij voorkeur gebeurt dat in de pijp die aan een molshoop is verbonden. De klem wordt zo geplaatst dat de mol er in de lengterichting moet door lopen, met alle gevolgen van dien.